Evaluatie van financieringsopzet van Nederlandse pensioenfondsen

Veel Nederlandse pensioenfondsen hebben een middelloonregeling met risicobeheer op basis van zogenaamde beleidsstaffels. In een beleidsstaffel zijn de premie en de indexatie direct gerelateerd aan de financiële positie van een pensioenfonds. Ten opzichte van de oude praktijk hebben pensioenfondsen dankzij de staffels hun solvabiliteitsbeheer
substantieel verbeterd. Bovendien is sprake van een welvaartsverbetering voor de deelnemers door de vergroting van intergenerationele risicodeling. Er liggen echter nog grote vraagstukken voor die de lange termijn houdbaarheid kunnen ondermijnen: ongewenste intragenerationele herverdelingseffecten, slecht gedefinieerde eigendomsverhoudingen en een uniform financieel beleid voor een heterogeen deelnemersbestand. De bijdrage bespreekt mogelijke oplossingsrichtingen voor deze vraagstukken.